کی بشکند سکوت مرا، بی گدار لب

 می رقصمت چنان که تویی در نواختن

                                   نی: لب؛ کمانچه: لب؛ دف و چنگ و دوتار: لب

 +شاعر: سیده کبری موسوی قهفرخی

گوش کن با لب خاموش سخن می گویم... پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست

 نشود فاش کسی، آنچه میان من و توست

                                              تا اشارات نظر نامه رسان من و توست

 +آه آه آه

 +شاعر: هوشنگ ابتهاج

کبوترم هواایی شدم

 همه دارایی مو به تو بدهکارم من

                                    جون جوادت آقا خیلی دوست دارم من

 +باور نمی کنم؛ زمستان با شد و

 در خطر های جاده مرا نرسانی به حرم...

 منتظرم مولا

پای دلم را بشکن

 گاهی به سمت روضه و گاهی سوی گناه

                                             این پای بی ثبات بدردم نمی خورد ح س ی ن

سوال بی جواب

 بأبی انتَ وَ اُمّی همه ی اجدادم 

                           تو چه کردی که من از خواب و خوراک افتادم؟

عشق

 من در ایوان نجف فهمیدم

 هر که دردش بیش؛ درمان بیشتر...

 13:27 93/10/25

خوشا به حال خیالی...

 هوای دیگری دارم نفس های من اینجا نیست

                                            اگر با دود و دم در این خیابان زنده می مانم

 +شاعر:محمد مهدی سیار

 +به هوای حرم کرب و بلا محتاجم

:(

 این روزا وقتی کاروان های کربلا رو می بینم...

  شکنجه بیشتر از این؟ که پیش چشم خودت

                                            کسی که سهم تو باشد، به دیگران برسد

 +شاعر:نجمه زارع

آشفته

 باز دل تنگ توام میل بیابان دارم

                                 امشب اندازه ی صحرای تو باران دارم

 کوه آتش به دلم هیچ، کسی می داند

                                 که من از داغ تو در سینه چه پنهان دارم؟

 +اللهم ارزقنا

 +شاعر: راضیه رجایی

مثلِ عکسِ رخ مه تاب

 بی قرار توام و در دل تنگم گله هاست

                                      آه! بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست

 مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب

                                      تو میان دل و بین من و تو فاصله هاست

 +فاضل نظری

دل تنگی...

 تیر چشمانِ تو چون حمله ی تکفیری هاست

                                               حال آشوب مرا سوریه ها می فهمند

  +شاعر: علی غلامی

نفس های به شماره افتاده

  هوا هوای کربلا، هوای بین الحرمین

                                     هوای شور و مستی و، هوای گریه بر حسین

                                                                                  دلم دوباره پر زده، شبیه این کبوترا

                                                                                                             حس می کنم پر می کشم، تو آسمون کربلا

 از تو ممنونم، نکردی جوابم

                                     با حال خرابم، تو جمع گداها، تو کردی حسابم

                                                                                   سالار زینب، امیری حسینم

                                                                                                                 و نعم الامیرم،،و نعم الامیرم

 خیلی دلم تنگه برا، شهر جنون عاشقا

                                    تموم هستیمو بگیر، منو ببر به کربلا

                                                                                 از غم دوری حرم، رسیده جونم به لبم

                                                                                                             تموم دل خوشیم اینه، نوکر بی بی زینبم

 از تو میخونم، فدای تو جونم

                             دل پریشونم، که میگذره با تو، شبای جنونم

                                                                               از تو میخونم، تویی کس و کارم

                                                                                                             مه شب تارم، به غیر تو آقا، کسی رو ندارم

                                                   

                                                                      سالار زینب، امیری حسینم

                                                                     و نعم الامیرم،،و نعم الامیرم

ضربان قلب من

 این صدای تپش قلبم نیست

                              در حسینیه ی دل سینه زنی ست...

همه کسِ من...

 از من مرنج که وسط دل نشاندمت

                                     سائل عزیز خویش به ویرانه می برد...

صدایش تمام خانه را پر کرده است...

  کاشکی که قسمتم بشه دوباره نازنینم

                                              مسجد سهله بیام و این بار تو رو ببینم

  توی مقام تو آقا گریه کنون بشینم

                                             کی می دونه شاید آقا میون ما نشسته

  هر کی که دیدش ببوسه پاهای پینه بسته

                                              دعا کنه برا همه حنجره های خسته

                                   الامان الامان الامان الامان

                                  العجل العجل العجل العجل

چای عراقی

 میلم به می و میخانه کم شدست

                                 چای عراقی مرا زمین گیر کرده است...

  +پاک باخته

  +4 دی ماه 1393 .  16:58

بی دل شدم!

حالا تمام حرف شب و روز زائر این شده...

 یادش بخیر هفته ی پیش این موقع حرم...

 ملتمس دعای فرج

حرم علمدار

 امن تر از حرَمت نیست، همان بهتر که

                                           کودک گمشده در صحن تو پیدا نشود

 +شاعر:محمد رسولی

مستم کن از نو

 ستون ستون می و مستی قدم قدم طی شد

                                                 شرابِ ناب، همان چایِ عراقی بود...

 +شاعر:محمد علی علمی

آرزو

 کاش می ماندم میان کربلایت یا ح س ی ن

                                                  مثل کفشی که ورودی حرم جا مانده است

 

 +یاد کفش داری بخیر...