خودنویسی ها

خودنویسی ها

اینجا پیله کرم ابریشمی ست که؛
هوای پروانه شدن در سر دارد
و
شهادت آغاز پروانه بودن است
من
یک
بچه مذهبی ام؛
و
امروز تولد امام رضا(ع) ست.


+حالا که آخر های محرم است؛
این عکس را می گذارم
به آن امید که اربعین؛
این پاهای پیاده به کربلا رسیده باشند...



+اویِ من ها و منِ او ها و بویِ باران ها
را دسته بندی کردم تا راحت تر بخوانی شان
باشد ان شاءالله باهم برای رسیدن به خدا
رمز دار اند و رمز فقط به روشن های آشنا داده می شود...

پیام های کوتاه
  • ۶ فروردين ۹۴ , ۱۲:۱۴
    آیکن
  • ۲۸ اسفند ۹۳ , ۱۷:۵۳
    آیکن
  • ۲۱ اسفند ۹۳ , ۱۳:۰۶
    آیکن
  • ۱۶ اسفند ۹۳ , ۱۹:۵۰
    آیکن
  • ۱۶ اسفند ۹۳ , ۱۴:۲۴
    آیکن
  • ۱۳ اسفند ۹۳ , ۲۲:۰۲
    روضه
آخرین نظرات

بسم ربّ الحسین

 سلام

 یه استادی داشتم؛ اهل دل...

 یه روزی؛

 رو کردن به ما و گفتن:

یاد بگیرید با شیطون کل کل کردن رو...

اگه یه سیب دست تون بود

و

دوست تون رسید؛

سیب رو نصف کردین؛

شیطون میاد دم گوش تون میگه:

اون تیکه کوچکتر رو بده بهش...

رو کنین بهش بگین:

همین؟؟

این کوچیکتره؟؟؟

باشه حتما...

بعد رو کنید به دوست تون

و

اون تیکه بزرگتر رو بهش بدین...

بذارید شیطون له بشه جلوتون...

باهاش کل کل کنید...

 حالا این شیطون اومده دم گوش پاک باخته

 و

 داره تو گوش ش زمزمه میکنه...

 پاک باخته هم رو کرده بهش؛ ازش پرسیده:

 همین وبو میگی؟؟؟

 از همین نباید دل بکنم؟؟؟

 باشه حتما...

 روز اولی که پام رو گذاشتم تو دنیای مجازی؛

 سر در وبلاگم نوشته بودم:

شاید مرهمی باشد برای درد های مادرم زهرا س

با وضو وارد شوید؛ اینجا قداست دارد...

 چون اعتقاد داشتم و دارم که سنگرم هست...

 به عشق خدا و امام زمانم و مادرم نوشتم و خواهم نوشت الی الابد ...

 

 به یه دوره آموزشی نیاز دارم تا برگردم به سنگرم...

 آرشیو حذف نشده؛ فقط پیش نویس شده...

 خود نویسی ها برام دوست داشتنی ترین جای دنیاست؛

 برای تک تک لحظاتم و نوشته هام حرمت قائلم

 که نصف بیشترشون برای حضرت ارباب بوده...

 بر می گردم

 شاید؛

 دو روز؛

 دو ماه؛

 دو سال بعد...

 اصلا شاید بعد از اینکه متاهل شدم...

 اما بلاخره بر میگردم...

 یه مطلب مونده که گذاشته بودم ش برای امشب:

از صمیم قلبم

و با تمام وجودم

عذر خواهی میکنم 

از دوستانی که اول شروع خودنویسی ها بهشون نگفتم جنسیتم رو...

اگر خاطر نازنین تون رو آزردم؛

حلالم کنید...

خصوصا مریم گلی نازنینم...

دوستان کودکی های من رو بگذارید به پای بی تقوایی و بی تجربگی

و

دعا کنید برگشتم به خودنویسی ها با باطنی زهرایی باشه...

  مرخصی رفتنم؛

  علت خاصی نداره

  فقط برام افت داره که شیطون بخواد منِ بچه شیعه ی نجف دیده رو نشونه بره...

  ان شاء الله بیشتر کتاب بخونم تو این مدت

 و

 بیشتر تهذیب نفس کنم

 تا

 وقتی بر میگردم؛ نوشته هام بوی سیب سرخ بدن...

دعا میکنم:

وقتی بر می گردم؛

مجرداتون؛ متاهل

و

متاهلاتون؛ پدر یا مادر باشید...

روی شیطون رو حسابی سیاه کرده باشید...

لحظاتی گذرونده باشید؛ پر از لبخند امام زمان عج ...

تو رکاب آقا سید علی (ر.ف) حسابی جان بازی کرده باشید...

ح س ی ن ی باشید 

و

ح س ی ن ی بمونید

و

ح س ی ن ی بمیرید ...

طلب حلالیت و التماس دعا دارم...

حتما تو این مدت مطالب تون رو دنبال خواهم کرد

و

نظر خواهم گذاشت براتون...

الهی

 روزی که بر میگردم؛

 برای کسب حلالیت

برای رفتن در رکاب آقامون باشه...

 

 اول 

             ح س ی ن

                                   است

 

                                                   و

 آخر

 

        ح س ی ن 

                           ....

                                                                یا علی مدد

                                                                             پاک باخته

                                                                     

                                            

۹۴/۰۱/۱۳
پاک باخته