کوچک های بی انتها بزرگ

حیف از آن اتاق هایی

 که

 باید جمع می خوابیدیم 

 تا همه جا شویم...

 چه فایده دارد،

 خانه های صد و اندی متری

 که 

 آدم ها در آن تنها زندگی می کنند...

برای فیروزه ای...

 سلام

 تقدیم به مهربان ترین گلوکزِ دنیا

 برو و دانلودش کن

                    راجعونی ها

  

 +هر کس دیدش بهش خبر بده...

 +خودتونم گوشش بدی...

بیمه آقام ح س ی ن

 9 دی هم،

 از برکات نوکری شماست آقا جان...

 این مملکت بیمه ی شماست...

 خودتان از خدا بخواهید برای؛ 

 مردمانش؛

 هدایت را...

 سربازی را...

 شهادت را...

 

    ح س ی ن ی می مونم

    ح س ی ن ی می میرم

    آخرش براتِ شهادت می گیرم...

                                  لک لبیک ح س ی ن

"1

 راستی،

 چرا من هنوز در عمود اول مانده ام؟؟

 چرا نفسم چاق تر از همیشه شده است؟؟

 چرا تکان نمی خورم؟؟

 آقا جان!!!

 من می دانم که مرده ام...

 با دمِ مسیحایی ات،

 زنده ام کن 

 دوباره...

یا اهل العالم

قتل الحسین بکربلا عطشانا 

 +روحم به فریاد زدن افتاده

چای عراقی

 میلم به می و میخانه کم شدست

                                 چای عراقی مرا زمین گیر کرده است...

  +پاک باخته

  +4 دی ماه 1393 .  16:58

به رویم نیاورده ای ولی خودم می دانم

از آن روز که

 پایم به راهت باز شد؛

 دیدم که لایق نیستم...

 

 دیدم و شرمنده شدم...

 دیدم و بیشتر دلم درد گرفت...

 دیدم و فهمیدم که سختیِ کربلا را درک نکردم...

 

 مولا قسم به ح ی س ن

 که تلاش می کنم تا آماده بیایم....

 تلاش می کنم تا رو سیاه نیایم این بار...

 ملتمس دعای شما و خاندان تان هستم...

'1

 من هنوز در عمود اول مانده ام...

 رسیده ای نه؟

 منتظرم باش 

  و 

 کمی بیشتر دعا کن برای نوکرت...

 

بی دل شدم!

حالا تمام حرف شب و روز زائر این شده...

 یادش بخیر هفته ی پیش این موقع حرم...

 ملتمس دعای فرج

حرم علمدار

 امن تر از حرَمت نیست، همان بهتر که

                                           کودک گمشده در صحن تو پیدا نشود

 +شاعر:محمد رسولی

همین سربسته ها

  فرقِ

      میانِ

            حرم و قتلگاه...

 وسعتِ

         تنِ

            بی کفنت....

مستم کن از نو

 ستون ستون می و مستی قدم قدم طی شد

                                                 شرابِ ناب، همان چایِ عراقی بود...

 +شاعر:محمد علی علمی

آرزو

 کاش می ماندم میان کربلایت یا ح س ی ن

                                                  مثل کفشی که ورودی حرم جا مانده است

 

 +یاد کفش داری بخیر...

1

 باشد

 عمود به عمود می رویم جلو...

 گفته بودی هر قدمِ من؛

 10 قدمِ توست...

 قدمِ اول با من

 قرارمان عمود 11

 تو زودتر می رسی می دانم...

 عمود 1400 که رسیدیم؛

 نماز را بین الحرمین می خوانیم...

 قبول؟؟

 لک لبیک ح س ی ن

  +ا.ب.م.ح.ه.ا.ت.-.د.ر.-.ر.ا.-.-.م.-.-

جگرم می سوزد

 1

 2

 3

 .

 .

 .

 .

 .

 1000

 1001

 1002

 1003

 .

 .

 .

 .

 .

 1398

 1399

 1400

.

.

.

.

1452

السلام علی الساقی العطشان

به جنونم وا می دارد زمزمه اش

 کنار قدم های جابر،

                        سوی نینوا رهسپاریم
 

ستون های این جاده را ما،

                        به شوق حرم می شماریم

 

شبیه رباب و سکینه،

                         برای شما بی قراریم
 

ازین سختی و دوری راه،

                         به شوق تو باکی نداریم

تلخ

 کربلا

 بهشت است 

 اما

 بهشت را به قدرِ بهشتی بودنت؛

 به تو می دهند...

معبود بی همتایم ...

آن 

 خدایی که 

 تو را برای ح س ی ن آفریده است،

 باید

 پرستید...

نمی گنجد

کربلا را 

 نباید شنید!

 نباید نوشت!

 باید دید!

 باید چشید...

فتوای عشق

حرام کن بر من

 که ۳ ماه گذشته باشد

 و من

 حرم نیامده باشم!