:(

 این روزا وقتی کاروان های کربلا رو می بینم...

  شکنجه بیشتر از این؟ که پیش چشم خودت

                                            کسی که سهم تو باشد، به دیگران برسد

 +شاعر:نجمه زارع

آشفته

 باز دل تنگ توام میل بیابان دارم

                                 امشب اندازه ی صحرای تو باران دارم

 کوه آتش به دلم هیچ، کسی می داند

                                 که من از داغ تو در سینه چه پنهان دارم؟

 +اللهم ارزقنا

 +شاعر: راضیه رجایی

عشقِ سر جدا

 گل ها؛

 یکی یکی پر پر شدند

 و

 خزان آمد به دشت...

 

 سیب 

 را که چیدند؛

 زمستان آمد...

 زمستان...

که تا جان در بدن دارم...

 دلم

 برای روضه های کربلا پر می زند...

 برای بین الحرمین...

 برای روضه های بقیع...

 برای حنجره های خسته...

 برای...

 +بغضیِ تو سینم 

                    عاشقِ مدینم 

آتش

 این فراق را

            که می تواند تسلی باشد جز کربلا؟؟؟

 آتشِ کربلا را جز با کربلا نتوان خاموش کردن...

 +ارباب باز کربلایِ خونِ نوکرت کم شده

             یا ح س ی ن مددی

کریم

ایوون نجف؛

 رو به روی ضریح؛

 حاجت روام کردید!

 +بابا جان می دانم همه اش، لطف و کرم شماست!

 +امروز از درهای رحمت به رویم گشوده شد!

خیلی ساده

 من نروم به کربلا می میرم...

 

 +ارباب زودتر برات مرا امضا کنید...

 

غیرت الله

 عباس(ع) ...

 

 آب

 آب

 آب

 ...

کمی عاشقانه

 مرا

 تنگ در آغوش گرفته ست خیالت...

دلم برای گرد و غبار کربلا گرفته است...

 کربلا،

 مرا به خود می خواند...

 از چه نشسته ام اینجا...

 که دنیایی بزرگ تر در انتظار من است...

 

مثلِ "لا حول و لا قوة الاّ بالله" تو قدم های آخر

 چند روز دیگر بر من خواهد گذشت تا دوباره کربلا را ببینم؟

 این روز ها یک جمله مرا خیلی آتش می زند:

                          

                         تا جنون فاصله ای نیست از اینجا که منم

نفس های به شماره افتاده

  هوا هوای کربلا، هوای بین الحرمین

                                     هوای شور و مستی و، هوای گریه بر حسین

                                                                                  دلم دوباره پر زده، شبیه این کبوترا

                                                                                                             حس می کنم پر می کشم، تو آسمون کربلا

 از تو ممنونم، نکردی جوابم

                                     با حال خرابم، تو جمع گداها، تو کردی حسابم

                                                                                   سالار زینب، امیری حسینم

                                                                                                                 و نعم الامیرم،،و نعم الامیرم

 خیلی دلم تنگه برا، شهر جنون عاشقا

                                    تموم هستیمو بگیر، منو ببر به کربلا

                                                                                 از غم دوری حرم، رسیده جونم به لبم

                                                                                                             تموم دل خوشیم اینه، نوکر بی بی زینبم

 از تو میخونم، فدای تو جونم

                             دل پریشونم، که میگذره با تو، شبای جنونم

                                                                               از تو میخونم، تویی کس و کارم

                                                                                                             مه شب تارم، به غیر تو آقا، کسی رو ندارم

                                                   

                                                                      سالار زینب، امیری حسینم

                                                                     و نعم الامیرم،،و نعم الامیرم

هزار و نمی دانم چند...

 کربلا،

 خوب گوش کن!

 این صدای ناله من است...

 مرا یادت هست؟؟

 چند هفته  پیش

 این ساعت ها 

 عمود هزار و نمی دانم چند...

 

 هوای ح س ی ن 

               هوای حرم

                      هوای شب جمعه زد به سرم

 کربلا!

 این بغض می کشد مرا...

 مددی یا کرب و بلا...

 

دارم می میرم

 من لکنت زبان گرفته ام خدا

 اینجا بدون ح س ی ن

 بی حرفِ کربلا...

خدایا ببین

 من دارم اشک می ریزم

 به یاد همان شب که درب ورودی حرم گم شدم

 به یاد همان شب که پیدایم کرد

 اشک هایی به درشتی مروارید

 آن قدر که عینکم هم تاب ندارد

 آ خداااااا

 دلم تنگ حرم عباس ع است

 دلم یک زیارت می خواهد

 از آن خصوصی ها...

ضربان قلب من

 این صدای تپش قلبم نیست

                              در حسینیه ی دل سینه زنی ست...

کوچک های بی انتها بزرگ

حیف از آن اتاق هایی

 که

 باید جمع می خوابیدیم 

 تا همه جا شویم...

 چه فایده دارد،

 خانه های صد و اندی متری

 که 

 آدم ها در آن تنها زندگی می کنند...

برای فیروزه ای...

 سلام

 تقدیم به مهربان ترین گلوکزِ دنیا

 برو و دانلودش کن

                    راجعونی ها

  

 +هر کس دیدش بهش خبر بده...

 +خودتونم گوشش بدی...

بیمه آقام ح س ی ن

 9 دی هم،

 از برکات نوکری شماست آقا جان...

 این مملکت بیمه ی شماست...

 خودتان از خدا بخواهید برای؛ 

 مردمانش؛

 هدایت را...

 سربازی را...

 شهادت را...

 

    ح س ی ن ی می مونم

    ح س ی ن ی می میرم

    آخرش براتِ شهادت می گیرم...

                                  لک لبیک ح س ی ن

"1

 راستی،

 چرا من هنوز در عمود اول مانده ام؟؟

 چرا نفسم چاق تر از همیشه شده است؟؟

 چرا تکان نمی خورم؟؟

 آقا جان!!!

 من می دانم که مرده ام...

 با دمِ مسیحایی ات،

 زنده ام کن 

 دوباره...