گرچه باور نمی کنم امّا...

 این روزها،

 چیزی در من کم است...

 چیزی به وسعت یک دل خوشی...

 به وسعت یک عطر...

 چیزی شبیه مشبک های آهنی...

 این روزها

 در زندگی ام کم است 

                          عمود های کربلا...

 

یک بار دگر خانه ات آباد بگو: سیب

 می خواهم بگویم سیب؛

  شنیده می شود:

     ح س ی ن

 +ادرکنی که سخت محتاجم

 +چرا دست از سرم بر نمی دارد این ...

خاطره ناشدنی

 اصلا بیابان که می شنوم ؛

 تَر می شوم...

 بیابان...

 بیــــــــــــــــــــــــــــــــابان....

 نجف تا کربـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــلا...

 بیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا      بان...

 ...

که من قرار ندارم که دیده از تو بپوشم

 ح س ی ن جان!

 به راه بادیه رفتن، به از نشستن باطل

                                         وگر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

 بیا به صلح من امروز در کنار من امشب

                                         که دیده خواب نکردست از انتظار تو دوشم

 +شاعر: سعدی      

                              

ممتد

 ارباب!

 دریا عمیق است ولی پیش چشم من

                                     

                                     مثل نگاه ساده ی تو بی کرانه نیست...

 +شاعر محمود اکرامی فر

لبخند پر رنگ

دل تنگی را میان خنده هق هق زدن سخت است!

 تو بهتر می دانی اش ارباب!

 +آخر مرا کی می بری حرم ح س ی ن؟

 +می کشی مرا ح س ی ن

واجب

اینجا روحی به هوا محتاج است

 و

 تنی به بکاء...

 +ادرکنی

پای دلم را بشکن

 گاهی به سمت روضه و گاهی سوی گناه

                                             این پای بی ثبات بدردم نمی خورد ح س ی ن

و من قطره قطره اشک می ریزم

 حضرت ارباب؛

 من می ترسم...

 جا زده ام...

 نکند از تو دورم کند...

 مولا من جز توسل هیچ ندارم...

 +یا مولا مددی

 +از 3 بهمن می ترسم

أنا مجنون

  روی قبرم بنویسید:

 

 دیوانه ای از قفس پرید...

 +دیوونه ی کربلاتم یا ح س ی ن

بی تاب

 ح س ی ن جان

 این خاطرات

 عمود به عمود مرا پیر می کند...

 +این موقع ما هنوز کربلا نرسیده بودیم

  شب جمعه راه کربلا

   التهاب

  یادش بخیر..

آرزو

 مثلا

 همین شب جمعه؛

 این را گوش کنم

 و

 در غصه کربلا بمیرم...

 +کلیک

سوال بی جواب

 بأبی انتَ وَ اُمّی همه ی اجدادم 

                           تو چه کردی که من از خواب و خوراک افتادم؟

خوشا به حال خیالی...

 هوای دیگری دارم نفس های من اینجا نیست

                                            اگر با دود و دم در این خیابان زنده می مانم

 +شاعر:محمد مهدی سیار

 +به هوای حرم کرب و بلا محتاجم

:(

 این روزا وقتی کاروان های کربلا رو می بینم...

  شکنجه بیشتر از این؟ که پیش چشم خودت

                                            کسی که سهم تو باشد، به دیگران برسد

 +شاعر:نجمه زارع

آشفته

 باز دل تنگ توام میل بیابان دارم

                                 امشب اندازه ی صحرای تو باران دارم

 کوه آتش به دلم هیچ، کسی می داند

                                 که من از داغ تو در سینه چه پنهان دارم؟

 +اللهم ارزقنا

 +شاعر: راضیه رجایی

عشقِ سر جدا

 گل ها؛

 یکی یکی پر پر شدند

 و

 خزان آمد به دشت...

 

 سیب 

 را که چیدند؛

 زمستان آمد...

 زمستان...

که تا جان در بدن دارم...

 دلم

 برای روضه های کربلا پر می زند...

 برای بین الحرمین...

 برای روضه های بقیع...

 برای حنجره های خسته...

 برای...

 +بغضیِ تو سینم 

                    عاشقِ مدینم 

آتش

 این فراق را

            که می تواند تسلی باشد جز کربلا؟؟؟

 آتشِ کربلا را جز با کربلا نتوان خاموش کردن...

 +ارباب باز کربلایِ خونِ نوکرت کم شده

             یا ح س ی ن مددی

کریم

ایوون نجف؛

 رو به روی ضریح؛

 حاجت روام کردید!

 +بابا جان می دانم همه اش، لطف و کرم شماست!

 +امروز از درهای رحمت به رویم گشوده شد!