...

 یک جای وجودم هست؛

 که درد دارد...

 یک جای دور افتاده...

آنکه مجنون می شود...

 منتظرم،

 بهار بیایی

 و

 سبز شویم....

 +الهی زودتر دوباره کنار هم باشیم...

زمزمه فرشته ها تو آسمون شدیم ما...

 پارسال

 تو همچین روزی

 و

 تقریبا همین ساعت بود

 که

 آقای همسر از کرمان رسیده بودن 

 و

 باهم قرار داشتیم...

 رفتیم محضر

 برگه آزمایش خون گرفتیم...

 رفتیم حلقه دیدیم...

 مثل فردایی

 آزمایش دادیم،

 کلاس رفتیم

 و

 نتیجه آرمایش رو گرفتیم

 و

 با یه جعبه شیرینی رفتیم خونه...

 شب،

 مراسم نشون آوردنشون بود

 و

 زن عمو زن عمو گفتن های موشوی نازنین زن عمو...

 تصمیم یک دفعه ای برای مراسم عقد

 که

 ۱۲ شب قطعی شد

 و

 هفت بهمن 

 قشنگ ترین روز زندگی من هم اومد...

 از ۶ صبح بیرون بودیم

 تقریبا موقع اذان خطبه مون رو خوندن

 و

 من و او شدیم 

 ما...

 چه شب قشنگی بود،

 شب جشن عقدمون...

 و

 بعد اون ده روز مشهد..

 و

 حالا

 امام مهربانم

 دوباره تو همون زمان ما رو مشهد دعوت کرده...

 تا در کنار امام مهربانی ها باشیم سالگرد اون روز و شب ها رو...

 تا صد باره ببوسم سنگ فرش های صحن انقلاب رو برای داشتن تو...

 +الهی صد هزار بار شکرت برای این روزها

 +آخدا من تو رو خیلی خیلی عاشقم

 +نائب الزیاره هستم.

 

از این شب های پر سردرد...

 کوچیک تر که بودم،

 وقتی شب رو تا صبح گریه میکردم؛

 سبک می شدم...

 فرداش هیچ چیز بدی یادم نمی موند...

 بزرگتر که شدم،

 شبایی رو که مثه امشب گذروندم،

 آرومم که نکرد هیچ،

 زخمیم هم کرد...

 چقد فرقِ بین بچه ها و آدم بزرگا....

تو به من بگو کجا بدون من قدم زدی...

تنهایی

 یعنی،

 دور و برت

 پر از آدم باشه

 و

 کسی رو برای درد دل ندلشته باشی...

 +امشب،

 دلم عجیب،

 یه هم صحبت میخواد...

ای کاش عقل سر به سر ما نمیگذاشت...

شاید اگر تو نیز به دریا نمی زدی

                                      هرگز به این جزیره کسی پا نمی گذاشن

 + عنوان و شعر: فاضل نظری/ کتاب

 + گریه امونمو بریده

 نمی دونم چرا بند نمیاد‌‌‌‌...

دورهای گذشته....

 چند وقتی بود،

 از ته دلم

 گریه نکرده بودم....

 دلم

 صدای بارون میخواد...

بدحالِ بدحالِ بدحال...

 چند روز پیش،

 مسموم شدم...

 چند روزِ که دارم تحملش میکنم...

 دو روز اول که به بقیه گفتم،

 دیدم دارن غر میزنن...

 ترجیح دادم؛

 دردم رو دو تا نکنم...

 درد بکشم

 اما

 تنهایِ تنهایِ تنها...

 +تمرین کنیم،

 تگه مرهم نیستیم؛

 زخم نباشیم...

لعنت به کیلومتر ها...

 مثلا

 زنگ بزند

 و

 بگوید ؛

 چند دقیقه پیش 

 از اتاق عمل اومدم....

 مثلا

 عمل کرده باشد،

 درد داشته باشد

 و

 تو نباشی

 که

 آرامَش باشی...

 +آخدا به خودت سپردمش...

 +یک عالم دل تنگی       یک عالم اشک...

از امشب تا یک ماه دیگر را عاشقم...

 یک سال است،

 که

 شده ای محرم ترین محرم من...

 خدا را

 ثانیه ثانیه شکر میکنم

 برای 

 بودنت ای بهترین...

 +پارسال

 یه همچین شبی

 میلاد پیامبر خوبی ها

 ما

 برای اولین بار،

 شدیم محرم هم...

تو هم حال و روزت یکم درهمه؟؟؟!!!

 دلم میخواهد ،

 تو را ،

 کمی نفس بکشم ...

 کاش میشد ...

 +یک روز و هفت ساعت و چهل و پنج دقیقه گذشت

جایی ننوشتست گنه کار نیاید....

 این صحن را

 خیلی دوست دارم...

 تمام حاجت هایم را

 از همین جا نشسته ام

 گرفته ام...

 +سلام

 در جوار بارگاه ملکوتی امام هشتم

 نائب الزیاره و دعاگو هستم...

راس ساعت هشت...

یلدا،

 وقتی یلداست

 که

 هم نشین م 

 تو

 باشی...

+اول شب یلدا

+اولین شب تولد با همسری

+ممنون بابت هدیه عزیز ترینم

+ممنون بابت روزای خوب کنار هم

+درسته از پنج روز دیگه پیشت نیستم

 ولی

 قلبم کنارته...

از اون لبخندا ...

 حضرت عشق منی

 دوستت دارم

 دم به دم...

دلم لک زده برایت ح س ی ن جان

 دلم

 لک زده

 برای 

 این مصرع:

           آخرش تو کربلا میکشی مرا ح س ی ن...

در بهار آزادی جای شهدا خالی ست....

چند وقتی بود،

 اخبار گوش نداده بودم...

 همین الان

 وبلاگ یکی از بزرگواران،

 تیتر زده بود:

 حلب آزاد شد...

 خدایا شکرت

 الهی شکرت

 چی بیشتر از این می تونست خوشحالمون کنه...

 انقد خوشحالم

 که

 دلم میخواد کل شهر رو شیرینی بدم....

سنگ حرف ها گاهی شیشه دل می شکند...

 گاهی

 یک حرف،

 فقط یک حرف

 حتی

 اگه اشتباهی گفته شه،

 کافیه تا از کسی دل گیر شی...

 حتی

 اگه

 اون فرد

 عزیزترینت باشه...

هفته وحدت مبارک...

 بابای ام ابیها خوش اومدی...

 پیامبر خوبی ها خوش اومدی...

 بابای امت خوش اومدی...

 از اول تا آخر این هفته دلمون پر از شادیه...

 روزشمار دلم

 ثانیه شماری میکنه

 تا برسم

 به

 روز تولدتون...

باز هوای حرمت...

نه قناری را دوست دارم

 که

 برای خوش آیند دیگران آواز سر می دهد؛

 نه کلاغ را

 که

 در فکر غارت دیگران است...

 من

 کبوترانه

 زیستن را،

 می خواهم...

 تمام عمر،

 جَلدِ جَلدِ

 امام م باشم...

برات ایوان طلای من کی می رسد بدستم؟؟؟

 دلم

 لک زده  

 برای

 روز هایی که

 تا دل تنگ می شدم،

 هر جای شهر که بودم،

 راه کج می کردم

 سمت گلزار شهدا...

 وارد صحن امام زاده می شدم

 و

 بی اختیار 

 جامعه کبیره می خواندم

 به یاد

 حرم حضرت بابا جانم...