خودمو میزنم به فراموشی اما:

 دل بی تاب مرا روی گسل ساخته اند

                                            غافل از یار شوم ، زلزله ها نزدیک است

ثانیه های بی حرم...

 جا مانده ایم و شرح دل ما خجالت است

 زایر شدن، پیاده یقینا سعادت است

 ویزا، بلیط، کرب و بلا مال خوب هاست

 سهم چو من پیامک ((هستم به یادت)) است

یک اربعین غزل، به امید عنایتی...

این بغض من اگر چه خودش هم عنایت است

چیزی برای عرضه ندارم مرا ببخش

یعنی غزل، نشانه ی عرض ارادت است

ماهیچ، ما گناه... فقط جان مادرت

امضا بکن که شاعرت اهل شهادت است

((باشد حسین.ع.، کرب و بلا مال خوب ها))

یک مهر تربت از تو برایم کفایت است...

+از نظرات وب فانوس جزیره برش داشتم...

دلم را بغض چنگ می زند...

  تو می روی سفر 

                          اما

                            روایتش با ما...

                                        روایت پرسوز، پر زغربتش با ما...

  

 پیاده رفتن تا کربلا برای شما

                                      و 

                                        صورتی پر اشک، آه و حسرتش با ما...

 

 شلوغی حرم اربعین برای شما

                                          دل و سه کنج اتاق، اوج خلوتش با ما...

 

 ضریح در بغل و بوسه ها برای شما

                                               زهی نبود سعادت، ملامتش با ما...

 

 نماز عشق، بالای سر، برای شما

                                               و

                                                 سجده های مکرر به تربتش با ما...

 

 خوش آن دمی که ببینم که گویدم ارباب:

                                             دلی شکسته است اینجا،

                                                                           حاجتش با ما...

              

                                                                     صلی الله علیک یا ابا عبدالله (ع)

 +فقط خدا می دونه چقدر دلتنگ م و ناراحت...

 خاک بر سر من بی لیاقت

 هر کس راهی شد التماس دعا

هنوز امید دارم...

 حسین جان

 همه دارند به سوی حرمت می آیند

                                        طبق معمول من بی سر و پا جاماندم ...

ح س ی ن علیه السلام

 تنِ عریانِ زمین را،

 این بوسه های بی وقفه آسمان مست می کند 

 که

  این چنین بوی عشق می آید،

 هنگام باران!

من و بی را هه های سر راهم...

                                         ﺳﺎﺋﻠﻢ ؛ ﺁﺑــ ﻭ ﺩﺍﻧﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ
                                        

                                        ﺭﺣﻤﺘــ " ﻣﺎﺩﺭﺍﻧﻪ " ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ

                                       ﺁﯼ "ﺑﯽ ﺑﯽ" ﮔـﺪﺍ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﯽ!؟

                                        ﻧﻮﮐــﺮ ﺑﯽ ﻭﻓـﺎ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﯽ!؟
                                                 

                                                       ﻭ

                                      ﮐﺎﺵ ﻣﯿﺸـﺪ ﺯ ﻣﻦ ﺳـﻮﺍﻝ ﮐﻨﯽ

                                     که برات ﮐرﺑـﻼ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﯽ!؟!؟

آه...

 چه خوش صید دلم کردی

                         بنازم چشم مستت را...

لبیک یا حسین (ع)

 فلسطین قلب من است...

 فلسطین پاره تن اسلام است...

 +از حالا تا ته ته دنیا...

یادش بخیر...

 دلم برای شب هایی تنگ شده

 که

 تو دانشگاه فردوسی؛

 بعد افطار؛

 وسط بلوار؛

 تا رسیدن به خوابگاه؛

 می زدم زیر آواز:

 من یه نوکر در به درم

              من یه نوکر در به درم

 چند ساله همش منتظرم

             اسمم دربیاد برم حرم

       وای وای وای

 لیست زائرا دست کیه

            هی خط می خورم چه سریّه

 میگن دعوتا با بی بیه

       وای وای وای

 ....

 +دیگه تمام بچه ها به این مداحیای وقت و بی وقتم می شناختنم

 اشک خیلیا رو در آوردم...

در نظر بازی ما بی خبران حیران ند...

با خودم فکر می کنم؛

چرا باید نفر پنجم که شدم؛

زنگ بزنند...

چرا وقتی رسیدم به

ح س ی ن ...

وقتی به رسیدم به

پنجم آل عبا...

آقا جان این همان نشانه است که خواستم؟

+ خدایا

لک الحمد

لک الحمد

لک الحمد...

گریه هام جواب داد...

سلام دوستان

الان بهم زنگ زدن گفتن 5 نفر مونده تا نوبت من بشه برا کربلا...

اون دوستی که برام خیلی زحمت کشیده بود؛

الان کمر درد گرفته و نمی تونه بیاد با ما...

می خوام براش ختم صلوات بگیرم

تا خوب شه و با ما بیاد

شمام براش صلوات بفرستین

هر چندتا دوست داشتین...

+ برا تاج بی بی و فراز  و فیروزه ای هم دعا کنید

+ برا منم دعا کنید...

از این قایم باشک بازی های عاشقانه...

مثل وقتی که؛

منتظر باشی زنگ بزنند و نتیجه را اعلام کنند

بعد؛

این لوله های لعنتی نشت کنند و دیوار همسایه را خراب

و

پولی را که برای کربلا رفتنت کنار گذاشته بودند؛

بدهند به لوله کش وبنّا

و

دردت بشود دو تا

و 

باز هم خیره شوی به عکس روی دیوار 

و

زیر لب بگویی:

ارباب بطلبد؛ پولش را هم می فرستد

و

به حرفت یقین داشته باشی...

آه از آن روز که چشمم به تل زینبیه بیفتد...

جمع اضدادیم، هم پستیم، هم والا مقام

                               

                                  روضه ی ما خواندنش سخت است، گودالیم ما

+شاعر :محمد سهرابی

سوختم...

تحویل سال سوختگان از محرّم است

                                         یعنی حسین عید خدا انتخاب شد

+شاعر:محمد سهرابی

این میم مالکیت می کشد مرا...

ح س ی ن م

اربابمم

مولایم؛

دارد زمان آمدن نزدیک می شود...

پس کی صدایم می زنی و می نویسی:

من الغریب الی العاشق

بیا که تو هم مورد رحمت ما شدی...

+آقا شما را به ادبی که آن شب به نام مادرتان کردم قسم!

اذن دخول محرم...

امشب

 از ح س ی ن

خواستم حتی اگر قسمت من نشد؛

قسمت بی بی و فیروزه ای کند کربلا را...

+آقا مگر می شود برای 3 نفر جا نداشته باشد، سرایتان...

3 دو تایی چه زیبا می شود...

+اینو 3 شب قبل محرم نوشتم

لعنت بر هلهله کنانِ برادرت...

گاهی میان روضه تلقین می کنم که

                                        جایی شنیده ام این مقاتل اشتباه هست...

+شاعر:حسین صیامی

+تصور کربلا سخت است سخت...

شاید التماس باشد...

شاعری شغل منِ کارگرِ دربار است

                                

                                     شاه دارد عرق کارگرت می خشکد...

+شاعر:مجتبی فلاح نیا

نذر آقام...

کاش 

یه پسر داشتم که

امروز سبز پوشش می کردم

به عشق علی اصغر...

نسیمی جان فزا می آید...

شب دوم بود

نسیم به من می خورد وسط آن گرما و محیط بسته...

چشمانم را دوختم به شش گوشه

حس کردم 

نشسته ام توی صحن

رو به روی ضریح 

زیر ایوان طلا 

و دارم به روضه ارباب گوش می دهم...

+اللّهم ارزقنا...

+خیلی حس خوبی بود...