بانوی حرم هایی و تردید ندارم ... جز چشم شما مرجع تقلید ندارم

 بانو خودمانیم شبستان قشنگی ست

                                     ای عشق! ارم با تو خیابان قشنگی ست

 +شاعر: محمد شریف

 +در آروزی حریمت نشسته ام بانو :((

مثلِ حس بد شدن

 وقتی که میرفتی، نگاهت هی تکانم داد

                                            سنگین ترین لحظه برای مرده تلقین است...

 +شاعر: محمد شیخی

گِله...

  گفت دیدست مرا، اینکه کجا یادش نیست

                                                  همه چیزم شده و هیچ مرا یادش نیست...

 +شاعر: کاظم بهمنی

قلبِ من در شهر چشمان شما جا مانده است...

 قلب دزدی، رسم خوبی نیست؛ خواهش می کنم:

                                                        بعد از این، خاتونِ من، کم مردم آزاری کنید...

 +شاعر: مصطفی رستگاری

چه داغ ها که به این نیم دیگرت دادند

 پریشان است گیسویی در این باد و پریشان تر

                                                  مسلمانی که می خواهد، نگاهش را نگه دارد...

 +شاعر:سجاد سامانی

 +عنوان:حامد عسکری

دردم از یارست و درمان نیز هم

 تنها به یک دلیل خودم را نمی کشم

                                        اما همان دلیل خودش می کشد مرا...

 +شاعر:یاسر قنبرلو

عطر موهایت قرار از شهر می گیرد بگو ..... دل ربودن را کدام عطار یادت داده است

 

کنم هر شب دعایی کز دلم بیرون رود مهرش

                                                ولی آهسته می گویم؛ الهی بی اثر باشد...

 +عنوان:سجاد سامانی

 +شاعر: نمی دونم کیه

برای بیابان های طلایی...

 تا اذان بیدار ماندم جمعه را

 

                          تا که امضایی کند جا مانده را...

 + پاک باخته

دنیا، غروب جمعه چه دل گیر می شود...

 کی این دلِ رمیده ی من هم زُهیر وار

                                          در دام چشم های تو تسخیر می شود؟

 +شاعر:وحید قاسمی

ای کاش می شد آخرش مالِ تو بودم...

 یک روز من را میکشی با چشم هایت

                                        دنیا پر است از این رمان های جنایی!

 +شاعر: رضا عزیزی

 +شب جمعه باشد؛

 باران ببارد و صدایش را بشنوی؛

 آشفته باشی

 و

 تنها...

 انتظار داری حال و روز وبم از این بهتر باشد؟؟؟

یا رفیق من لا رفیق له...

 دلم یک دوست می خواهد که اوقاتی که دلتنگم

                                                   بگوید خانه را ول کن، بگو : کِی، من کجا باشم؟

 +شاعر: سعید صاحب علم

از دست رفته....

 آغوش تو چقدر میاید به قامتم

                               در آن به قدرِ پیرهن خویش راحتم 

 +شاعر: علیرضا بدیع

 +فکر کنم از دست رفتم

 به همین سادگی

 به همین خوشمزگی...

کرب و بلا...

 این وحدت خلق و خالق و مخلوق است

                                         لا حول و لا قوه الّا بالعشق...

 +شاعر: نمی دونم کیه

ابتلاء

روی فرش دل من جوهری از عشق تو ریخت

                                               آمدم پاک کنم، عشق تو را ... بدتر شد

 +شاعر: شادی صندوقی

زبانِ حال

  هرگز حدیث حاضر و غایب شنیده ای؟

                                      من در میان جمع و دلم جای دیگر است

  +سعدی

خوب کردی آمدی... مجنون تبارم کرده ای

در ولا الضّالّین حمدم خدشه ای وارد نبود

                                        وایِ من محتاج یک رکعت شمارم کرده ای...

 +شاعر: مهدی ذوالقدر

ع ش ق

 بی سبب دنبالِ برهان و کلام و منطقیم

                                            چای بعد روضه کافر را مسلمان می کند...

 +شاعر: نمیدونم کیه

پا شدی انگار بر پا شد قیامت در دلم...

 یه چند وقتیه فهمیدم:

 روسری فهمیده دارد صبر من سر می رود

                                             نم نم و با ناز هی دارد عقب تر می رود...

 +شاعر: ناصر عبدالمحمدی

از این خواب های آشفته

 خواب دیدم، دست تو، در دست مرد دیگری ست

                                                    خوب شد مادر مرا از خواب بد بیدار کرد...

 +شاعر: محمد حسین شیخ الاسلامی

فرق است بین بنده و عاشق

 بی دلی در همه احوال خدا با او بود

                                               او نمیدیدش و از دور خدایا میکرد

+حافظ