دلم می خواهد
بروم
بالایِ یک
کوهِ بلند
و
سقوط کنم...
به آن حس رهایی
به آن ترس دلچسب
به آن گسستن از همه جا
به آن فریاد های بی وقفه
به آن هیجان
به شدت نیازمندم...
قلب م
قلب م
قلب م
هر آیینه
خواهد
ایستاد...
گاهی
باید
غم ها را
در بقچه های پیچید
و
به انتهای دره ای
پرت کرد...
چه غم دارد
آنکه
ح س ی ن
دارد؟!!!!!
شب جمعه است
فرار می کنم
به کربلایت...
کاش کربلا بودم
کاش کنار شش گوشه ات بودم...
بی شک
می پذیری
زیارتم را...
پناه آورده ام
به درگاهت...
حسین ارباب
مرا دریاب...
دلم
گرفته...
دلِ من،
از
عالم
و
آدم
گرفته...
کدوم
گناهم
من و از تو
و
تو رو ازم
گرفته...
بعضی
مداحی ها را
فقط
باید
با بعضی صداها
شنید...
حتی
اگر
اشتباهی
باشد...
+حسین منی و انا من حسین
عبدالرضا هلالی