برزخ من...
جمعه, ۱۹ آذر ۱۳۹۵، ۱۱:۵۳ ق.ظ
به
جایی از زندگی رسیده ام
که
حس میکنم
لبخند از ته دل هیچ معنایی ندارد...
به
حس بی فایده بودن...
۹۵/۰۹/۱۹
به
جایی از زندگی رسیده ام
که
حس میکنم
لبخند از ته دل هیچ معنایی ندارد...
به
حس بی فایده بودن...
گاهی فایده اون چیزی نیست که ما فکر میکنیم...
میدونین؟قبلا وقتی جنگ میشد تو یک کشور مسلمان دیگه،مردم شروع میکردن به مثلا شبی یه زیارت عاشورا تا توی کار اون مسلمونا گشایش بشه...
آدما گاهی یه جور دیگه میتونن مفید باشن...
مثلا آدم میتونه یه عده رو ترقیب کنه به خوندن مثلا یه دعای فرج هرشب...
البته بعضیا این کاراشونو گسترش هم میدن...یعنی میشه یه جلسه تو هفته یا ماه...
که در اون یه سیر مطالعاتی میزارن...بحث میکنن...قرار میزارن برای خوندن دعاهای مختلف...
گاهی لازم نیست آدم از طریق تحصیلات مفید باشه یا هرچیز دیگه...
گاهی باید بگردیم دنبال راه هایی که یادمون بیاد و یادآوری کنیم منتظریم و اینا...
البته میدونم که میدونید یا شاد حتی جلوتر از اینا باشین ولی درکل خواستم بگم...:)